Οπως Αργεντινή
"Γ. Παπακωνσταντίνου όπως Ντ. Καβάλιο"

Οταν αντηχούν οι κατσαρόλες, µια µονάχα εικό να µάς έρχεται στον νου, πολύ πιο έντονα από όλες τις άλλες: η εικόνα της Αργεντινής. Η ίδια ακριβώς εικόνα έρχεται και στον νου του νοµπελίστα οικονοµολόγου Πολ Κρούγκµαν, που γρά φει: «Οπως Αργεντινή».

        Μια είδηση...

… πέρασε απαρατήρητη. Πριν από 15 ηµέρες, όπως έγραψε το «Αrticle11», η Αργεντινή πρότεινε στους µεγάλους ιδιώτες δανειστές της - εκείνους που έχασαν πολλά λεφτά όταν η χώρα κήρυξε πτώχευση το 2001 - µια συµφωνία επαναγοράς του χρέους της στο ένα τρίτο της ονοµαστικής αξίας του.

Αν η πρόταση γίνει αποδεκτή, οι δανειστές θα πάρουν πίσω λεφτά που τα θεωρούσαν χαµένα, το χρέος της χώρας θα µειωθεί κατά το ένα τρίτο και θα αποκτήσει πάλι πρόσβαση στις αγορές από τις οποίες ήταν µέχρι τώρα αποκλεισµένη. Πριν από µία δεκαετία, η Αργεντινή πλήρωσε µε πολύ βαρύ τίµηµα τα ουκάζια του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου. Στη δεκαετία του 1990 ήταν ένας υποδειγµατικός µαθητής.

Ολοι επαινούσαν την υπακοή της και την καλή της πρόθεση, όσο υπέκυπτε σε όλες τις συστά σεις του ΔΝΤ. Μέχρι το 2001. Τότε η χώρα έπεσε κυριολεκτικά στα γόνατα, πνιγµένη από χρέη που δεν µπορούσε να ξεπληρώσει, ξεγελασµένη από διεφθαρµένες κυβερνήσεις, αιµορροούσα από τα βαθιά δήγµατα των αρπακτικών του διε θνούς τραπεζικού κεφαλαίου.

Και τότε...

…την ώρα που οι επενδυτές άρχιζαν πια να την εγκαταλείπουν και οι κερδοσκόποι να ποντάρουν στην κατάρρευσή της, τον Ιούλιο του 2001, ο υπουργός Οικονοµικών Ντοµίνγκο Καβάλιο παρουσίασε το σχέδιο «Μηδενικό έλλειµµα», που προέβλεπε σκληρή λιτότητα κατά παραγγελία του ΔΝΤ, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, και στους µισθούς, και στις συντάξεις των δηµοσίων υπαλλήλων. Μολονότι τις είχε απαιτήσει το ίδιο, το ΔΝΤ έκρινε αυτές τις θυσίες ανεπαρκείς. Και αρνήθηκε να εκταµιεύσει δάνειο το οποίο είχε συµφωνηθεί. Τον Ιανουάριο του 2002 η χώρα κατέρρευσε. «Η αγοραστική δύναµη των µισθω τών έπεσε 29%», γράφουν ο Ντανιέλ Εράρ και η Σεσίλ Ρουµπό στο βιβλίο τους «Η εξεγερµένη Αργεντινή». «Η ανεργία και η υποαπασχόληση ξεπέρασαν το 42%. Το 60% του αστικού πληθυ σµού πέρασε κάτω από το όριο της φτώχειας.

Και η υποτίµηση κατάπιε το ένα τρίτο από τις καταθέσεις των αποταµιευτών, που έγραφαν στις προσόψεις των τραπεζών: “Κλέφτες, πουτάνας γιοι!”». Μέχρι σήµερα, το όνοµα του Ντοµίνγκο Καβάλιο παραµένει ντροπιασµένο στην Αργεντινή.

Ζει στις ΗΠΑ και επισκέπτεται τη χώρα του µόνο µε ισχυρή προστασία σωµατοφυλάκων.

Το ίδιο µισητό είναι και το ΔΝΤ. Εκείνοι που βού λιαξαν στη φτώχεια εξ αιτίας του, δεν µπορούν να ξεχάσουν.

Μια βαθιά

…διαφορά υπάρχει όµως ανάµεσα σε όσα συνέβησαν τότε στην Αργεντινή και σε όσα συµβαίνουν σήµερα στην Ελλάδα, γράφει το «Αrticle11». Η κρίση αιφνιδίασε τον λαό της Αργεντινής, που δεν περίµενε τέτοια καταστροφή. Αντίθετα, οι Ελληνες βρίσκονται σε επιφυλακή. Και είναι καλύτερα προετοιµασµένοι. Μολονότι ζούµε λοι πόν στα χειρότερα, ίσως τα καλύτερα βρίσκο νται ακόµη µπροστά µας.

"Δρόµοι" Του Ρούσσου Βρανά rvranas@otenet.gr

 http://digital.tanea.gr/