Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Η κατά Πάγκαλον «εθνική ντροπή»
Ωστε λοιπόν ο συμπρωθυπουργεύων Θεόδωρος Πάγκαλος «αισθάνεται ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζεται να αγοράσει όπλα που δεν μας χρειάζονται». Ετσι τουλάχιστον είπε, στον πρώτο εθνικό της... μεγαλοπρεπείας, στο Επιχειρηματικό Φόρουμ, στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών επαφών. Η πρώτη σκέψη, νομιμοποιημένη από τη μακρά πείρα, είναι ότι η περί εθνικής ντροπής ομολογία του κ. Πάγκαλου ανήκει στα παραδοξολογήματα που εξαπολύει κάθε φορά που αυτοσκηνοθετείται δημοσίως σαν προκλητικός ρήτορας και αιρετικός πολιτικός• θεατρικότατος ο ριζοσπαστισμός του, δεν έθιξε ποτέ καμία ρίζα.
Στην ίδια ομιλία ο κ. Πάγκαλος απεφάνθη, αστειευόμενος με τα σοβαρά, πως «σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, τα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες που δουλειά τους είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές». Σαν να λέμε, πας στον γιατρό, σε βρίσκει μια χαρά αλλά σε προειδοποιεί ότι σε είκοσι χρόνια μπορεί να πάθεις σκωληκοειδίτιδα• κατασκευάζει δηλαδή μια «αφορμή διαπραγμάτευσης» για να βρει δουλειά και σου αφαιρεί προληπτικώς τη σκωληκοειδή απόφυση. Με τέτοια θεώρηση των προβλημάτων μπορεί να υποθέσει κανείς (ή να φοβηθεί) ποια λύση τους ενδέχεται να προταθεί σαν «ριζοσπαστική».
Αλλά ας επιστρέψουμε στην «εθνική ντροπή» που νιώθει ο κ. Πάγκαλος. Και αφού πρώτα αναρωθητούμε αν ήρθε ο καιρός για να υπεξαιρέσουν και τα αισθήματά μας οι διασπαθίζοντες τα χρήματά μας, ας ρωτήσουμε τον κ. αντιπρόεδρο (δηλαδή το κενό, διότι αυτό είναι η εξουσία: ένα κενό που τα περιέχει όλα) αν η «ντροπή» οδήγησε ποτέ τον ίδιο και όσους άλλους αξιωματούχους τη συμμερίζονται, στην απόφαση να μειωθούν οι αμυντικές δαπάνες εδώ και τώρα ή έστω σε χρόνο συμβατό με τον ανθρώπινο βίο. Οχι βέβαια. Ενώ ο στρατός μας είναι πολύ μικρότερος και δεν έχουμε τόσα ανοιχτά μέτωπα όσα οι γείτονες, δαπανούμε κατά 50% περισσότερα χρήματα από την Τουρκία για την αγορά όπλων (3,3% επί του ΑΕΠ το δικό μας κονδύλι το 2007, 2,1% το τουρκικό), για να χρωστάμε τώρα πάνω από 10 δισ. στους εμπόρους όπλων. Και αγοράζουμε υποβρύχια και αεροπλάνα όχι τόσο για την άμυνά μας όσο για την εξαγορά της «συμμαχίας» Γάλλων, Γερμανών και Αμερικανών και φυσικά για την ενίσχυση των βαλαντίων των ημετέρων μιζόφιλων πατριδοφυλάκων.
«Είστε υποκριτές» λέει και ξαναλέει στους Ευρωπαίους ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, «γιατί δίνετε χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράσει τα όπλα σας». Είστε υποκριτές θα μπορούσαμε να πούμε κι εμείς στους ηγέτες μας, αφού «η εθνική ντροπή» τους θεραπεύεται αμέσως μόλις τελειώσει η ομιλία τους.
Του Παντελη Mπουκαλα
Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Τουρκικό παζάρι με νεοοθωμανικό στυλ
Τώρα που η επικοινωνιακή σκόνη της επίσκεψης Ερντογάν κατακάθεται, έχει σημασία να εστιάσει κανείς όχι στη ρητορική, αλλά στις συγκεκριμένες προτάσεις. Η πρόταση Ερντογάν ότι τα τουρκικά μαχητικά που πετούν στο Αιγαίο να δίνουν σχέδια πτήσεως στην Αθήνα και τα ελληνικά στην Αγκυρα καταργεί και τη γεωγραφία και το υφιστάμενο νομικό καθεστώς.
Το Αιγαίο έχει διεθνή εναέριο χώρο, όπου μπορούν να ασκούνται τουρκικά αεροσκάφη. Την αρμοδιότητα, όμως, για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας εκεί ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός ICAO την έχει δώσει στην Ελλάδα (FIR Αθηνών). Και την έδωσε, επειδή ακριβώς το Αιγαίο, χωρίς να είναι με τη νομική έννοια ελληνική θάλασσα, συνδέει τμήματα της ελληνικής επικράτειας.
Τα τουρκικά μαχητικά οφείλουν, αλλά δεν δίνουν σχέδια πτήσης όταν εισέρχονται στο FIR Αθηνών. Η πρόταση Ερντογάν αποσκοπεί να υποκαταστήσει το FIR Αθηνών από ένα σύστημα ελληνοτουρκικής συνδιαχείρισης και συνελέγχου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, για την αεροπορική άμυνα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου θα ενημερώνεται και η Αγκυρα! Εάν ισχύσει, για να μεταβεί ένα μαχητικό π.χ. από την Τανάγρα στη Λήμνο θα πρέπει να δώσει σχέδιο πτήσης στην τουρκική πλευρά παρ’ ότι δεν θα περάσει από θαλάσσια περιοχή, που παρεμβάλλεται μεταξύ τουρκικών εδαφών.
Εξίσου προβληματική είναι και η πρόταση του Τούρκου πρωθυπουργού τα μαχητικά να πετούν στο Αιγαίο άοπλα. Και πάλι επιχειρεί να εξισώσει ανόμοιους ρόλους. Τα ελληνικά μαχητικά πετούν στο Αιγαίο για να καλύψουν τις ανάγκες αεροπορικής άμυνας των νησιών. Ως εκ τούτου, πρέπει να είναι οπλισμένα. Αντιθέτως, τα τουρκικά, που πετούν δυτικότερα της γραμμής Σαμοθράκη - Ρόδος έχουν επιθετικές αποστολές. Εάν είναι άοπλα, δεν δημιουργείται κενό στην αεροπορική άμυνα της τουρκικής επικράτειας.
Ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε διατεθειμένος να παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου. Με τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών», η Τουρκία διεκδικεί ακόμα και κατοικημένα νησιά, όπως το Αγαθονήσι. Πώς είναι δυνατόν η Χάγη να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα όταν η μία από τις δύο χώρες αμφισβητεί την εδαφική ακεραιότητα της άλλης;
Επίσης, εάν η υφαλοκρηπίδα οριοθετηθεί με χωρικά ύδατα έξι μιλίων (όπως είναι σήμερα), η Ελλάδα θα απολέσει το δικαίωμα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο να τα επεκτείνει στα 12 μίλια. Γι’ αυτό προηγείται το ζήτημα της επέκτασης. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, όμως, ξεκαθάρισε ότι η άρση της απειλής πολέμου (casus belli) θα γίνει μόνο εάν η Ελλάδα δεσμευθεί ότι δεν θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα.
Ζητάει να παραπεμφθεί στη Χάγη το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου, επειδή το σημερινό καθεστώς (έξι μίλια χωρικά ύδατα και 10 μίλια εναέριος χώρος) είναι νομικώς αδύναμο. Ελπίζει, λοιπόν, ότι τα 10 μίλια θα μειωθούν στα έξι για να υπάρξει ευθυγράμμιση.
Με άλλα λόγια, τουρκικό παζάρι με νεοοθωμανικό στυλ.
Tου Σταυρου Λυγερου
Hμερομηνία δημοσίευσης: 18-05-10
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_18/05/2010_401353

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου