Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΣΟΚ σε ρότα…Τιτανικού

του Γιάννη Σιδέρη
Σοκ και δέος στο Μαξίμου από την ραγδαία καθίζηση των δημοσκοπικών ποσοστών, αναγκάζει τον πρωθυπουργό να προβαίνει σε σπασμωδικές, πανικόβλητες κινήσεις που προσβάλουν τους πολίτες και τον ίδιο. Δεν είναι επειδή είναι πενιχρό το επίδομα που εξήγγειλε από το Περιστέρι.
Τόσα μπορούσε τόσα δίνει, και όσοι αντιμετωπίζουν αφ΄ υψηλού το ποσό, δεν είναι οι χειμαζόμενοι συμπολίτες μας που το χρειάζονται αλλά οι καλοβολεμένοι που γι’ αυτούς είναι απλώς τα έξοδα μιας νυχτερινής εξόδου. Είναι που το έταξε σε προεκλογική περίοδο, την ώρα που οι δημοσκοπήσεις - και αυτές που διενεργεί το ΠΑΣΟΚ - δείχνουν ραγδαία αποκλιμάκωση του βαθμού εμπιστοσύνης, ελπίδας και της ανοχής του λαού . Ήταν μια κίνηση που δεν άξιζε στην εικόνα του νεωτεριστή Παπανδρέου, καθώς αποπνέει όλη την παλαιοκομματική μούχλα μιας πολιτικής χωρίς αρχές, ψηφοθηρική , κουτοπόνηρη και μαυρογιαλούρικη που μας έφερε εδώ που είμαστε, στο χείλος της αβύσσου.
Αργά κατάλαβαν στο ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχουν πλέον την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ξεκίνησαν χωρίς πυξίδα, χαρακτήρισαν τις εκλογές δημοψήφισμα, στη συνέχεια ανάγκη υλοποίησης του Καλλικράτη από αυτούς που τον πιστεύουν και στη συνέχεια πάλι δημοψήφισμα για να μην γυρίσουμε στο φαύλο παρελθόν – της Δεξιάς. Έλλειψη αισθητηρίου, καθώς την ατζέντα των εκλογών την διαμόρφωσε και την οριοθέτησε η αντιπολίτευση με την αντιμνημονιακή της ρητορική (σ.σ. Εμείς οι πολίτες παρόλα όσα είδαμε τόσες δεκαετίες, συνεχίζουμε στο δρόμο της νεοελληνικής ελαφρότητας: δεν θα επιλέξουμε αυτούς που θεωρούμε ικανούς να μαζέψουν τα σκουπίδια, να κάνουν έργα, να βελτιώσουν τις υποδομές, να καλυτερέψουν την καθημερινότητά μας, αλλά αυτούς που πλέον στεντορείως έναντι άλλων, κραυγάζουν κατά του μνημονίου!).
Ο πρωθυπουργός προκειμένου να δημιουργήσει ένα - πρόχειρο και μάλλον ασταθές - φράγμα που θα συγκρατήσει την ραγδαία διαρροή των πράσινων ψηφοφόρων, ακολούθησε την πεπατημένη προγραμματίζοντας την διακαναλική συνέντευξη για το βράδυ της Δευτέρας. Μια συνέντευξη, με τις ίδιες διαδικασίες των επιλεγμένων και κοινώς αποδεκτών τηλεαστέρων, των δηλώσεών τους πριν και μετά την συνέντευξη, σε ένα λαμπερό ριάλιτι που θα παράσχει θέαμα και θα υπολείπεται σε ουσία (για να επιβεβαιωθεί ακόμη μια φορά ότι η τηλεόραση παραμένει ο επικυρίαρχος διαμεσολαβητής της δημόσιας ζωής).
Θα προσπαθήσει εξηγήσει τα γνωστά, ότι το μνημόνιο ήταν η μόνη οδός σωτηρίας, θα υποσχεθεί ξανά ότι η άρση των αδικιών θα γίνει όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία και μπει σε τροχιά ανάπτυξης και ότι οι πρώτοι λαμβάνοντες θα είναι αυτοί που πρώτοι υπέστησαν την αφαίμαξη...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=4248&reftab=61&t=%CE%A0%CE%91%CE%A3%CE%9F%CE%9A-%CF%83%CE%B5-%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B1%E2%80%A6%CE%A4%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D



Kυβέρνηση του γυμναστηρίου και των διακοπών
Σοφία Βούλτεψη

Θα τα καταφέρει η κυβέρνηση Παπανδρέου; Όσο περνά ο καιρός τόσο πληθαίνουν οι αρνητικές απαντήσεις. Όσο πληθαίνουν οι σπασμωδικές κινήσεις, πότε με επενδυτικές χίμαιρες, πότε με προεκλογικού τύπου επιδόματα, τόσο βαθαίνει η απογοήτευση.
Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση για να πετύχει κάποια αποτελέσματα; Δυστυχώς, ίσως τίποτα.
Θα μπορούσε να κάνει κάτι μια κυβέρνηση υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες; Ίσως, αν δεν ήταν «κυβέρνηση του γυμναστηρίου και των διακοπών».
Υπερβολές; Μάλλον όχι να ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά στα πρόσωπα και στο ιστορικό της γνωριμίας τους με τον κ. Παπανδρέου.
Κάποτε, αυτό ίσως ακουγόταν και λίγο χαριτωμένο. Διαβάζαμε στις εφημερίδες ανάλαφρα ρεπορτάζ σχετικά με τους ανθρώπους του Προέδρου και χαμογελούσαμε συγκαταβατικά: «Γνωρίστηκαν στο γυμναστήριο». «Τους ενώνει η αγάπη για την τεχνολογία». «Επιλέγουν μαζί το επόμενο νησί για το Συμπόσιο της Σύμης».
Όλα αυτά ήταν καλά όσο ήταν φολκλόρ. Συνήθως, ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι. Ούτε που μας περνούσε από το μυαλό η σκέψη ότι το γυμναστήριο θα πήγαινε στην κυβέρνηση.
Είναι παλιά η ιστορία του γυμναστηρίου. Τον Μάιο του 2002, η τουρκική επιθετικότητα βρισκόταν στο ζενίθ. Ο κ. Πάγκαλος είχε φθάσει στο σημείο να ζητήσει να σταματήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος. Το πρώτο τρίμηνο εκείνης της χρονιάς, ο αριθμός των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο είχε αυξηθεί κατά 426%! 759 παραβιάσεις έναντι 178 το 2001. Ο αριθμός των παραβάσεων των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας είχε αυξηθεί κατά 555%. 710 παραβάσεις έναντι 128.
Μέχρι το τέλος του 2002, 6.443 τουρκικά αεροσκάφη είχαν μπει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσης. Κρύβονταν οι πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο ανεφοδιασμός των τουρκικών μαχητικών γινόταν εν πτήσει, ανατολικά της Καρπάθου και ενός του FIR Αθηνών.
Ποια ήταν η είδηση που συζητήθηκε περισσότερο τον Μάιο του 2002; Ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου, υπουργός των Εξωτερικών, δεν πήγε στην κυβερνητική επιτροπή που συζητούσε την εξωτερική πολιτική, προφασιζόμενος ασθένεια.
Αποκαλύφθηκε, όμως, πως ήταν στο γυμναστήριο! Γιατί ως γνωστόν, τα γυμναστήρια είναι όπως τα κομμωτήρια. Σ’ αυτούς τους χώρους οι άνθρωποι χαλαρώνουν, μιλούν πολύ και αρέσκονται να μιλούν για τις γνωριμίες τους και εκτός – γυμναστηρίων και κομμωτηρίων.
«Τον τάδε; Τον ξέρω, πάμε μαζί γυμναστήριο». «Την τάδε; Και βέβαια την ξέρω, χτενιζόμαστε πλάι-πλάι, καμιά φορά την συναντώ και στο μανικούρ». Κάπως έτσι γράφεται η Ιστορία. Και όταν πια γραφτεί, είναι αργά.
Αρκεί να είσαι μανιώδης των laptops, να κάνεις υγιεινή ζωή, να τρέχεις στα γυμναστήρια, να σου αρέσουν τα extreme sports, να σου αρέσουν τα μπαράκια, τα τρελαίνεσαι για κοψίδια, να θυμάσαι τα πιο καλά ανέκδοτα, να πηγαίνεις στο γήπεδο, να ανήκεις στην παρέα, τέλος πάντων.
Γνωρίσαμε πολλές παρέες σ’ αυτήν την χώρα. Τώρα, την πιο δύσκολη ώρα, είμαστε υποχρεωμένοι να την περάσουμε με την «παρέα του γυμναστηρίου». Δηλαδή με την πιο ναρκισσιστική και υπεροπτική παρέα που μπορούσαμε να πετύχουμε μέσα στην κρίση...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου