Δώδεκα μήνες γεμάτοι εκπλήξεις

Εναν χρόνο συμπληρώνει σήμερα η κυβέρνηση με μια πορεία

που σημαδεύτηκε από ανατροπές, δυσκολίες αλλά και τολμηρές μεταρρυθμίσεις

Από το «λεφτά υπάρχουν» και το «δεν χρειάζονται νέα μέτρα» στο μνημόνιο και στο Ασφαλιστικό

Η διαδρομή της κυβέρνησης από τις 4 Οκτωβρίου 2009 που το ΠαΣοΚ κέρδισε τις εκλογές με τη μεγαλύτερη διαφορά (11%) μετά τον θρίαμβο του 1981 έως σήμερα είναι μια διαδρομή που μπορεί ο καθένας να τη διαβάσει διαφορετικά.

Οι επικριτές της κυβέρνησης Παπανδρέου μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι η κυβέρνηση που ακύρωσε τις περισσότερες προεκλογικές της δεσμεύσεις από οποιαδήποτε άλλη.

 Οι υποστηρικτές της μπορούν να αντιτείνουν ότι είναι και η κυβέρνηση που πέτυχε σε δώδεκα μήνες όσα δεν κατόρθωσε να υλοποιήσει η κυβέρνηση Καραμανλή σε πέντε χρόνια ή η κυβέρνηση Σημίτη σε επτά χρόνια.

Μπορεί στις πρώτες 100 ημέρες η νέα κυβέρνηση να ψήφισε μόνο το ένα από τα πέντε νομοσχέδια που είχε υποσχεθεί πέρυσι ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, αλλά στις επόμενες 250 πέτυχε την ψήφιση ενός Προγράμματος Σταθερότητας και ενός μνημονίου που καθήλωσε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα και τους «πετσόκοψε» στο Δημόσιο, τη θεσμοθέτηση ενός σκληρού Ασφαλιστικού, την καθιέρωση ενός «Καλλικράτη» με μείωση του αριθμού των δήμων στο ένα τρίτο και τον πρώτο σύγχρονο νόμο για τους μετανάστες.

Πάνω από όλα, όμως, ήταν μια χρονιά κατά την οποία κυριάρχησαν απόλυτα τα προβλήματα της οικονομίας. Από την 4η Οκτωβρίου ως το Νταβός, στο τέλος Ιανουαρίου του 2010, η κυβέρνηση πίστευε ότι η οικονομία θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί με τη λήψη οριακά σκληρών μέτρων. Από τον Μάρτιο διαπίστωσε πόσο λάθος ήταν οι εκτιμήσεις της ως τον Ιανουάριο και πόσο κοντά ήταν πια η πτώχευση της χώρας και η κατάρρευση ολόκληρης της ευρωζώνης.

Οι περισσότεροι υπουργοί συμφωνούν ότι ο πρώτος χρόνος της διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ, ο οποίος ολοκληρώνεται σήμερα 4 Οκτωβρίου, μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιόδους.

 Η πρώτη εκτείνεται από την ημέρα της πανηγυρικής νίκης στις εκλογές ως το τέλος Ιανουαρίου 2010, όταν ξεκινά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Ηταν η εποχή όπου ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι «δεν χρειάζονται νέα μέτρα».

Η δεύτερη αφορά την περιπετειώδη περίοδο συνειδητοποίησης του μεγέθους του κινδύνου και την ανακοίνωση διαδοχικών πακέτων περιοριστικών μέτρων, τα οποία ωστόσο κρίνονταν από τις αγορές ανεπαρκή. Η περίοδος αυτή περιλαμβάνει την ανακοίνωση της δημιουργίας του μηχανισμού στήριξης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό με δήλωση του Πρωθυπουργού από το Καστελόριζο στις 23 Απριλίου και την ψήφιση του μνημονίου από το Κοινοβούλιο στις 6 Μαΐου.

 Η τρίτη περίοδος ξεκινά μετά την ψήφιση του μνημονίου, περιλαμβάνει την ψήφιση του Ασφαλιστικού στις 8 Ιουλίου και εκτείνεται ως σήμερα, με χαρακτηριστικό σταθμό τον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης στις 7 Σεπτεμβρίου. Από τον Μάιο που ψηφίστηκε το μνημόνιο η κυβέρνηση μπήκε σε τροχιά Ασφαλιστικού. Μετά το Ασφαλιστικό μπήκε σε τροχιά ανασχηματισμού, παρατηρεί στενός συνεργάτης του. Ο κ. Παπανδρέου συζήτησε με πολλούς λιγότερο ή περισσότερο εξ απορρήτων συνομιλητές του και κατέληξε στις 7 Σεπτεμβρίου στην ανακοίνωση του νέου κυβερνητικού σχήματος, με κυρίαρχη καινοτομία τη «συγχώνευση» του Μεγάρου Μαξίμου με το υπουργείο Εσωτερικών, τη δημιουργία ισχυρού κέντρου πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδιασμού και την ανάδειξη του κ. Ι. Ραγκούση σε Νο 2 της κυβέρνησης.

Η ΣΚΛΗΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΣ

Στενοί συνεργάτες του κ. Παπανδρέου λένε σήμερα ότι «η εμπειρία του Νταβός άλλαξε τον Γιώργο».Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Πρωθυπουργός συγκάλεσε διευρυμένη υπουργική σύσκεψη και συζήτησε τη λήψη έκτακτου πακέτου μέτρων, κάτι το οποίο έγινε. Παράλληλα, ανέπτυξε έντονη διεθνή κινητικότητα και υποστήριξε σταθερά (χωρίς κανέναν σύμμαχο αρχικά) την άποψη ότι «η κρίση είναι ευρωπαϊκή και απαιτείται ευρωπαϊκή απάντηση».

Παραλλαγή της θέσης αυτής ήταν το «όπλο στο τραπέζι»,δηλαδή ότι η «ευρωπαϊκή απάντηση» (ο «μηχανισμός») θα μπορούσε να λειτουργήσει εκφοβιστικά για τις αγορές και να σταματήσει η πίεση στους ελληνικούς τίτλους.Η κατάληξη ωστόσο ήταν η Ελλάδα να προσφύγει στον μηχανισμό,να ψηφιστεί το μνημόνιο και να «περάσει» η κυβέρνηση το κρίσιμο τεστ της ψήφισης του Ασφαλιστικού χωρίς σοβαρές πολιτικές αναταράξεις,κάτι που σχεδόν κανένας δεν προέβλεπε ότι θα συμβεί.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=358155&dt=03/10/2010#ixzz11HwDZTZw