

Λησμονεί, βεβαίως, ότι η μνήμη στον ελληνικό λαό δεν έχει ακόμη αδυνατίσει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Η όψιμη κριτική στο πολιτικό κατεστημένο από κάποια, η οποία είναι γέννημα θρέμμα αυτού του κατεστημένου, μέλος μιας εκ των ισχυρότερων πολιτικών οικογενειών, φαντάζει τουλάχιστον υποκριτική.
Και ιδιαίτερα όταν προκαλείται από την αποτυχία της να κερδίσει την προεδρία του κόμματος που έως πρόσφατα ανήκε. Είναι φυσιολογικό να αναρωτηθεί ο καλοπροαίρετος πολίτης: Eάν είχε κερδίσει η κα Μπακογιάννη πριν ένα χρόνο θα έλεγε τα ίδια;

Δυστυχώς, για την ίδια η απόπειρά της να δημιουργήσει νέο κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν γίνεται σε κατάλληλη εποχή. Οι κλυδωνισμοί από τα επιπλέον οικονομικά μέτρα και οι πιέσεις της Τρόικα για νέα μέτρα και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κάνουν την κοινωνία να αντιδρά έντονα σε όσα συμβαίνουν.

Οι ίδιοι, όμως, οι πολίτες για ποιο λόγο να στηρίξουν μια πολιτική πρόταση που δεν κομίζει κάτι καινούργιο εκτός από την επιθυμία της αρχηγού του να έχει ρόλο στα πολιτικά πράγματα;
Για ποιο λόγο οι πολίτες να στηρίξουν φαινόμενα και πράξεις αποστασίας; Για ποιο λόγο να ανεχθούν πολιτικές συμπεριφορές που προσβάλουν την ιδεολογία τους αλλά και τη νοημοσύνη τους;
Εβδομαδιαία γνώμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου